1- Berekening van Gebruiksoppervlakte (GO):

De Gebruiksoppervlakte wordt berekend volgens de Nederlandse norm NEN 2580. Deze norm geeft duidelijke richtlijnen voor het meten van de oppervlakten en inhouden van gebouwen. Hierbij worden de volgende onderdelen meegenomen

2-Bruto Vloeroppervlak (BVO):

Dit is de totale vloeroppervlakte van een gebouw, gemeten langs de buitenzijde van de gevels. Het omvat alle ruimtes binnen het gebouw, inclusief muren, gangen, trappenhuizen en technische ruimtes.

3-Netto Vloeroppervlak (NVO):

Dit is de oppervlakte die daadwerkelijk bruikbaar is voor het beoogde gebruik, exclusief de constructieve elementen zoals muren en kolommen. Het omvat dus alle ruimtes waar activiteiten kunnen plaatsvinden.

4– Verhuurbaar Vloeroppervlak (VVO):

Dit is de oppervlakte die aan huurders kan worden aangeboden. Het omvat de netto vloeroppervlakte minus de delen die niet verhuurbaar zijn, zoals technische ruimtes en gangen die alleen toegankelijk zijn voor beheerders.

5-De meetinstructie voor gebruiksoppervlakte woningen:

 bekend als GO1 en GO2, wordt gehanteerd om de oppervlakte van woningen op een eenduidige en consistente manier te berekenen volgens de Nederlandse norm NEN 2580. Deze instructies worden vaak gebruikt door vastgoedprofessionals, zoals taxateurs, makelaars en woningcorporaties.

6-Gebruik van WWS-oppervlakte:

De WWS-oppervlakte en de daaruit voortvloeiende punten zijn cruciaal voor het bepalen van de maximale toegestane huurprijs van een sociale huurwoning. Het doel is om te zorgen voor eerlijke en transparante huurprijzen, gebaseerd op de kwaliteit en oppervlakte van de woning.